මෙතෙක් ආ කවි මග

කව්ලුවක්......

පොලොවට ගොඩක් දුර
කව්ලුවක් ලග හිද
අප එදා නැරබුවා
අතුලත සිටම
පිටත
දුටු මතින් ඔබ දෙනෙත
බදා ගත්තා වැලද
පල මලින් සැරසි
උදාරම් තුරු සිරස

මම දුටිමි ඒ හා සමව
නිපදනු පිනිස මල් පල
මහ පොලොව මත වැතිර
දහදුක් විදින මුල් පෙල

ගස පිලිබද මතක
කව්ලුවක් වී මහද
කියදුන්න මටම

ඔබ මලක් උනත්
මම මුලක් බව
එතෙන් සිටඅරබුනා
මියයන්න
මල මුල යා කරන කද

ප්‍රේමය නම්........

අඩුවක්
සිසිරයේ උනුසුම ලෙස
ග්‍රීශ්මයේ සිසිලස ලෙස
සදා සැමදා
අඩුවක් නැතිව දැනෙන
අඩුවක්

අවකාශයක්
පුරවන්න පුරවන්න
හිස්වෙතැයි දැනෙන
හිස්වන තරමට
පුරවන්න හිතෙන
අනන්ත අපරිමිත
ප්‍රයිවට් බස්
අවකාශයක්

අදුර තුල එලිය වී
එලිය තුල අදුර වී
ලද පසු
නොලද දෙය ලෙස
රූපාන්තරනය වන
සබැවින්ම

ප්‍රේමය නම්

පිස්සුම හැදෙන සදක්....