විලාසනියන්ගේ ප්‍රේමය

ඔවුහු පැමිනියෝය
රැගෙන නොයෙකුත් දෑ
ප්‍රේමය නමින් නම් කල

රන්රුවන් අභරන සමග පාට මල් දම්ද
රීදී ගෙත්තම් සපිරි දුහුල් සුසිනිදු සලුද
වත්සුනුද විලවුන්ද සුවද කොකුමගරද
රන් මිරිවැටි සගල් පයට මිනි ගෙජ්ජිද

පැලද සැරසී හැඩට
රැගුවෙමිය, මන්මත්ව
ඔවුන් හා එකව සිරියහන් මත නැග
සැරිසැරිමි, වල්මත්ව
නොයෙක විගඩම් වීදි මාවත් මත

එහෙත් දිනක් පැමිනීය නොකියාම
වත්සුනුද දිය වෙවී පතුරු ගැලවී හැලෙන
ගත වතේ කළු මැවී හමද රැලි වී වැටෙන
පැදුරටත් නොකියාම
පෑල දොරගින් ප්‍රේමයද පලා යන

මෙයද විසිතුරු පෙමෙහි මියුරු ඵල... ?

කපා හාරා ඇද එලියට ගෙන
බලමි විමසමි
රුසිරු විසිතුරු පෙමට රැවටුන
රුදු සුමුදු මා හද හෘද මාන්ශය

අහෝ එයද කුනුපයකි.......

බොහෝ කලකට පෙර නොදැනීම
විසිතුරු පෙමෙහි කිරන රැස් වැද
පනපිටින් මිය ගිය

අහස් කවි - 02

ප්‍රේමය.....

බදවා තනා නිමකොට
පාට කොල අලවා හැඩකොට
අපි අපිම උඩ ඇරිය
සරුන්ගලයකි
ප්‍රේමය

එය සුලන් කපමින් -ඉගිලෙත
හද වරල් සලමින් - ඉපිලෙත

හද සිතුම් වවමින් ඉගිලුනද
එකලු කරමින් හද ගඟනත
චන්ඩ මාරුතයකට හසුව
මග හසර පැටලී සැගවෙද?
මහා වැස්සකට නතුව
තෙතබරිත් වී දියවෙද?
අවදානමද නිති දලුලත

අහස් කවි