මල් ඵල ගත් ප්‍රේමය


ඔබ මලක් වී
පිපුන තැන දැන්
ඵලයක්

පාරමී පැතුම්
බිජු නොමැති
විරහ පිලිකා
සෛලයෙන්
සුසැදි
හිස් නොවන
හිස් තැනක්

ඔබව හැර
අන් සියලු
දේ නසන
හලාහල විශ
රැදෙනු
ඵලයක්

තිදෙනෙක්ම සිටි
ඔබේ මධු සමය

ඔබටමයි ඇයටමයි
කියා ඇරඹුවද
මධු සමය
තිදෙනෙක්ම සිටියෝය
ඔබෙ මධු සමයට

තමන් වෙනුවෙන්ම
නොවූ ලොවක හිද
හැගුම් වෘකයින්
මැද නග්නව
සාරගී රත් පියුම්
පොට්ටු ඇහැරවා
මනි පත් ඈත් කොට
හැගුම් හැඩි දැඩි කොට
රතී පණ්චායුධ මුවහත්
කල "කරගල"පමනද
මම අද ඔබට?
මගේ ප්‍රේමය
තුනී කර ලඝුකර
"පවාඩයක්" කර
ඒ මතින්
ඔබව උදුරා මගෙන්
ඇය කරා දැක්කුව

ඔබ ඇය හා සමග
මධුසමය පුරාවට
වෙලී පැටලී බැදී
සිටිය නොවෙද
ඒ නොහොබිනා
සම්මතය